Hafnium is a lustrous, silvery, ductile metal generally similar to zirconium. Good corrosion resistance and high strength. E tetee atu i pala ona o le fausiaina o se faigata, le mafai ona ofi i totonu ata tifaga oxide. The metal is unaffected by alkalis and acids, vagana hydrofluoric acid. Hafnium e faigata ona tuueseese fomu zirconium, aua o elemene e lua o loʻo i ai atoms e tutusa le tele. O Hafnium ma ona alloys o loʻo faʻaaogaina mo tootoo faʻatonutonu i meaola faʻanatinati ma vaʻalele nukila aua o le hafnium e sili ona lelei i le faʻaosoina o neutrons ma e maualuga lona faʻaliʻotoʻaga ma e faʻaleagaina. E faʻaaogaina ile alloys ma le keramika e maualuga le vevela o le vevela, talu ai o nisi o ona tuʻufaʻatasiga e matua faʻaola tele: latou te le liusuavai vagana lalo o le sili atu vevela vevela.
Hafnium (atomic symbol: Hf, atomic number: 72) is a Block D, Group 4, Period 6 element with an atomic weight of 178.49. The number of electrons in each of Hafnium’s shells is 2, 8, 18, 32, 10, 2 and its electron configuration is [Xe] 4f14 5d2 6s2. The hafnium atom has a radius of 159 pm and a Van der Waals radius of 212 pm. Hafnium was predicted by Dmitri Mendeleev in 1869 but it was not until 1922 that it was first isolated Dirk Coster and George de Hevesy.
In its elemental form, hafnium has a lustrous silvery-gray appearance. Hafnium does not exist as a free element in nature. It is found in zirconium compounds such as zircon. Hafnium is often a component of superalloys and circuits used in semiconductor device fabrication. Its name is derived from the Latin word Hafnia, meaning Copenhagen, where it was discovered. Luga o faʻamatalaga e mo naʻo faʻamatalaga faʻamatalaga. Eagle Alloys e le noatia mo le saʻo o nei mea poʻo tusi talosaga. Faʻauma ata tusia mafai ona lafo atu i le lona tolu pati mo outsource.